Orjinal Araştırma Makalesi | Rumeli Eğitim Araştırmaları Dergisi 2022, Cil. 0(3) 1-20
Yavuz UYAR, Emel UYAR, Zeynel Abidin BOZKURT & Adem KILIÇ
ss. 1 - 20 | DOI: https://doi.org/10.5281/zenodo.7513444 | Makale No: read.2022.005
Yayın tarihi: Aralık 21, 2022 | Okunma Sayısı: 39 | İndirilme Sayısı: 322
Özet
Bu araştırmada; ilkokullarda kaynaştırma/ bütünleştirme eğitimi uygulamalarında, ortaya çıkan sorunlar ve bu sorunların çözümüne yönelik öğretmen ve yöneticilerin görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya; ilkokullarda görev yapan öğretmenler (20) ve okul yöneticileri (15) katılmıştır. Araştırma verileri; yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla toplanmış ve içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda; öğretmen ve yöneticilerin kaynaştırma/ bütünleştirme uygulamalarında çeşitli sorunlar yaşadığı ve bu sorunlara ebeveynler, öğrenciler, yöneticiler, öğretmenler ve eğitim ortamlarının kaynaklık ettiği görülmüştür. Sorunların çözümüne yönelik olarak öğretmenlerin işbirliği amaçlı çalışmalar yaptığı, sınıf içi öğrenciye yönelik etkinlikler düzenlediği, oryantasyon çalışmaları ve ikna yollarına başvurdukları belirlenmiştir. Yöneticiler de öğretmenlerin eğitime alınması, rehberlik servisinin aktif çalışması gibi çözüm yolları üretmişlerdir. Öğretmen ve yöneticiler sorunların çözümüne yönelik farklı yollar denemekle birlikte ortak görüş olarak aile ile işbirliğine vurgu yapmışlardır.
Purpose of the research is investigate the problems that appear in inclusive education practices in primary schools and the views of teachers and administrators on the solution of these problems. To research; Teachers (20) and school administrators (15) working in primary schools participated in this study. Research data; It was collected through structured interview and analyzed by content analysis. As a result of the research; It has been seen that teachers and administrators experience various problems in inclusion practices and these problems are caused by parents, students, administrators, teachers and educational environments. It has been decided that teachers work collaboratively, organized in-class activities for students, and use orientation studies and ways of persuasion in order to solve the problems. Administrators have also developed solutions such as training teachers and active work of the guidance service. Although teachers and administrators tried different ways to solve problems, they pointed up cooperation with the family as a common view.
Anahtar Kelimeler: Öğretmen, okul yöneticisi, kaynaştırma/ bütünleştirme eğitimi (Teacher, school principal, inclusive education)
Bu makaleye nasıl atıf yapılır? |
---|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
Kaynakça |
---|
Ahmetoğlu, E, Ünal, A. M. ve Ergin, D. Y. (2016). Kaynaştırma uygulamalarının başarısını etkileyen etmenler ölçeğinin geliştirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 167-175. Allen, E., & Cowdery, G. (2014) The exceptional child: Inclusion in early childhood education. USA: Cengage Learning Altunışık, R., Coşkun, R., Yıldırım, E., (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. (6.bs.), Sakarya: Sakarya Kitabevi. Avcı, N. (1998). Entegrasyon ve entegre sınıf öğretmeni. Destek, 1(1), 20-24. Avramidis, E., & Norwich, B. (2002). Teachers attidudes towards integtation/inclusion: A review of the literatüre. Europen Journal of Special Needs Education, 17(2), 129-147. Bakkaloğlu, H. (2013). Ebeveynlerin gözüyle özel gereksinimli çocukların erken müdahaleden okul öncesi programlara geçiş süreci. Eğitim ve Bilim, 38(169), 311-327. Batu, S., Kırcaali-İftar, G. (2005) Kaynaştırma. Ankara: Kök Bouillet, D. (2013). Some aspects of collaboration in inclusive education-teachers experiences. CEPS Journal, 3(2), 93-117. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (12. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Eripek, S. (2004) Türkiye’de Zihin Engelli Çocukların Kaynaştırılmalarına İlişkin Olarak Yapılan Araştırmaların Gözden Geçirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 25–32. Ersoy, Ö., & Avcı, N. (2000). Özel gereksinimi olan çocuklar ve eğitimleri ‘Özel Eğitim’. İstanbul, Ya-Pa. Ertürk, S. (1972). Eğitimde program geliştirme, Ankara: Yelkentepe Yayınları Evans, I. M., Salisbury, C. L., Palombaro, M. M., Berryman, J., & Hollowood, T.M. (1992). Peer interactions and social acceptance of elementary-age children with severe disabilities in an inclusive school. Journal of the Association for Persons with Severe Handicaps, 17(4), 205-212. Hoover, J., & Patton, J. (2004) Differentiating standards-based education for students with diverse needs. Remedial and Special Education, 25(2), 74-78. Kara, C. (2015). Kaynaştırmaya ilişkin eğitimci görüşleri aracı: bir ölçek geliştirme çalışması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Kırcaali -İftar, G. ( 1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16, 45- 50. Kırcaali -İftar, G., & Uysal, A. (1999). Zihin özürlü öğrencilere özel eğitim danışmanlığı aracılığıyla uygulanan resimli fişlerle okuma-yazma öğretiminin etkililiği. Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 3-13. Koçyiğit, S. (2015). Ana sınıflarında kaynaştırma/ bütünleştirme eğitimi uygulamalarına dair öğretmen-rehber öğretmen ve ebeveyn görüşleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 391-415. Küçüker, S., Erdoğan, N. I., & Çürük, Ç. (2014). Peer acceptance of children with disabilities in inclusive kindergarten classrooms. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 163-177. Milli Eğitim Bakanlığı, (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/07/20180707-8.htm Milli Eğitim Bakanlığı, (2014). Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/07/20140726-4.htm Milli Eğitim Bakanlığı, (2018). Eğitim Kurumlarına Yönetici Görevlendirme Yönetmeliği, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/06/20180621-8.htm Metin, N. (2000). Özel sınıflara ve kaynaştırılmış sınıflara devam eden ilkokul düzeyindeki eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarla engelli olmayan çocukların benlik kavramlarının karşılaştırılması. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 161-232. Odluyurt, S. (2012). Okul Öncesi Kaynaştırma. S. Batu, A. Çolak ve S. Odluyurt. Özel gereksinimli çocukların kaynaştırılması içinde (s. 139-171). Ankara: Vize Yayıncılık. Odom, S.L., & Wolery, M. (2003). A unified theory of practice in early intervention/early childhood special education: Evidence-based practices. The Journnal of Special Education, 37(3), 164-173 Odom S.L., Buysse, V., & Soukakou, E. (2011). İnclusion for young children with disabilities. Journal of Early İntervention, 33(4), 344-356 Özen, Y. ve Gül, A. (2007). Sosyal ve eğitim bilimleri araştırmalarında evren-örneklem sorunu. Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Rief, S. F., & Heimburge, J. A. (1996). How to reach & teach all students in the ınclusive classroom: ready-to-use, lessons and activities for teaching students with diverse learning needs. Smith, M., & Smith, K. (2000). Regular education early childhood teachers perceptions of succesful inclusion. Journal of Research in Childhood Education. 14(2), 161-180. Şahan, G., Uğurlu, M., Özdemir, N., & Nazik, A. (2021). Kaynaştırma Uygulamalarının Başarısını Etkileyen Etmenler, Sorunlar ve Ailelerden Beklentilerin Öğretmen Görüşlerine Göre Analizi (Karma Yöntem Araştırması). Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(1), 136-150. [ Türk Dil Kurumu, Erişim 12 Aralık, 2020., https://www.tdk.gov.tr Ünal, A. M. (2017). Kaynaştırma uygulamalarının başarısını etkileyen etmenleri değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Trakya Üniversitesi. Edirne. Varol, Ç. (2010). İlköğretim okullarındaki kaynaştırma uygulamalarının değerlendirilmesi. Millî Eğitim Bakanlığı, Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED). Ankara: MEB Kaynak Kitaplar Dizisi Yavuz, C., & Avcı, N. (2007). Okul öncesi eğitimde kaynaştırma. Mesleki Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 150-158 Yazıcıoğlu, T. (2018). Kaynaştırma/ bütünleştirme uygulamalarının tarihsel süreci ve Türkiye’de uygulanan kaynaştırma/ bütünleştirme modelleri. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 8(1):92-110. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık |