Orjinal Araştırma Makalesi | Rumeli Eğitim Araştırmaları Dergisi 2023, Cil. 3(5) 27-41
READ 2023.5.03. The Impact of Family Communication on a Child's Religious Life and Development
Bilal SARIÇİÇEK & Hasan TİLEĞİ
ss. 27 - 41 | DOI: https://doi.org/10.5281/zenodo.10801460 | Makale No: read.2024.003
Yayın tarihi: Mart 10, 2024 | Okunma Sayısı: 5 | İndirilme Sayısı: 20
Özet
The pathway that should be followed in a child's self-development has always been a subject of debate. In the communication age, where control over everything has become more challenging, this issue has gained even more significance. With the advancement of internet and television technologies in a globalized world, the influence of parents on their children is no longer absolute. In pedagogical literature, discussions on internal discipline and self-control are increasing. A child first interacts with the family and learns self-perception from their immediate environment, namely their parents and other family members. An individual who completes their initial education within the family also acquires a certain level of religious knowledge. If the family is religious, the child tends to be religious; if not, the child automatically adapts to the family members and may not be religious. From this perspective, the education provided within the family and communication with the child is of significant importance for the child’s development. Every person is necessarily a member of a family and inherently communicative. According to anthropologists, humans are obliged to live within family life. Since the beginning of their existence, humans have never lived solely for themselves nor led a life that only concerns themselves. A child born into the smallest communication group we call a family actually learns from their parents what it means to be “human.”
Anahtar Kelimeler: Family, communication, religious life, development, religious education, spiritual development
| Bu makaleye nasıl atıf yapılır? |
|---|
|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
| Kaynakça |
|---|
|
Armaner, N. (1980). Din Psikolojisine Giriş-I. N. Armaner içinde, Din Psikolojisine Giriş-I (s. 89). Ankara. Atik, A. (2015). Dini Gelişim Kuramlarına Din Eğitimi Bağlamında Genel Bir Bakış. İnsan ve Toplum Bilimleri, 728-743. Aydın, M. Z. (2010). Ailede Ahlak Eğitimi. M. Z. Aydın içinde, Ailede Ahlak Eğitimi (s. 311). İstanbul: Timaş Yayınları. Aydın, M. Z. (2021). Müslüman Ailede Çocuk ve. dergipark.org.tr: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/2167820 Aytaç, B. K. (2023). Hz. Peygamber’ı̇N Hayatını Konu Alan Çocuk Kı̇taplarının Dı̇n Eğı̇tı̇mı̇ Bakımından İncelenmesı̇: İlkokul Dönemi. https://openaccess.izu.edu.tr/: https://openaccess.izu.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12436/5463/788635.pdf?sequence=1&isAllowed=y Bolay, S. H. (2009). Din Kültürü ve Ahlak bilgisi. S. H. Bolay içinde, Din Kültürü ve Ahlak bilgisi (s. 33). Ankara: Nobel Yayınları. Campbell, R. (1991). Çocuk Sevgiyle Büyür. İstanbul: Çıra Yayınları. Cüceloğlu, D. (1993). İçimizdeki Çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi. Çakır, D. D. (2022). Gelenek ve Modernite Arasına Sıkışmış Bir Kurum: Aile. Aile Sosyolojisine İlişkin Temel Kavramlar Bir Aile Sosyolojisi Terimleri Sözlüğü Denemesi. İstanbul: Kitap Dünyası Yayınları. Çın, A. (2020). Erken Çocukluk Dönemi Din Eğitiminde Ebeveyn Tutumlarının Etkisi. Batman Akademi Dergisi, 47. Demir, Z. (2021). Değişen Toplumlarda Ailenin Değişmeyen Özellikler. Çukurova üniversitesi ilahiyat fakültesi dergisi, 2. Doğan, M. (2023). Araştırma Makalesi. Kocatepe İslami İlimler Dergisi, 544. Dondurgalı, A. (2010). Ailede Din Eğitimi. A. Dondurgalı içinde, Ailede Din Eğitimi (s. s.150). İstanbul: Timaş Yayınlar. Güven, A. (2013). Çocukta Benlik gelişiminde aile içi iletişimin rolü: İslam Dini Açısından bir İnceleme. A. Güven içinde, Yüksek Lisans Tezi (s. 5,17). İstanbul. Karataş, N. (2009). Çocuk Gelişim Psikolojisi. N. Karataş içinde, Çocuk Gelişim Psikolojisi (s. s.17. s.42-43). İstanbu: Mozaik Yayınları. Kaya, A. M. (2022). Farklı Kültürlerdeki Anne ve Babaların Çocuk Tutumlarının Değerlendirilmesi.acikerisim.fsm.edu.tr:https://acikerisim.fsm.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/11352/4304/Kaya.pdf?sequence=1&isAllowed=y adresinden alındı Kayıklık, H. (2011). Bireysel Dindarlık Üzerine, , . H. Kayıklık içinde, Din Psikolojis (s. 95). Adana: Karahan Yayınları. Köylü, M. (2004). Çocukluk Dönemi Dini İnanç Gelişimi ve Din Eğitimi. M. Köylü içinde, Çocukluk Dönemi Dini İnanç Gelişimi ve Din Eğitimi. İzmir: Kur’an-ı Kerim meali diyanet yayınları. Oskay, Ü. (2007). İletişimin ABC’si. Ü. Oskay içinde, Ünsal Oskay, İletişimin ABC’si, Der Yay., İstanbul, 2007, s.9 (s. 9). İstanbul: Der Yay. Sevinç, S. (2021, Eylül). Kur’an Mesajları Bağlamında “Aile İçi İletişim”: Sistematik ve Niceliksel Bir İnceleme. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1373199 Tancan, B. N. (2022). Aİle İçi İletişimin Bireyin Gelişimine Etkisi. http://acikerisim.harran.edu.tr/: http://acikerisim.harran.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/11513.3115.765950.pdf?sequence=1 TDK. (2023). https://sozluk.gov.tr/. https://sozluk.gov.tr/: https://sozluk.gov.tr/ Yavuzer, H. (2005). Çocuk Psilolojisi, 27. Basım, İstanbul: Remzi Kitabevi.
|
